Vliegschaamte – heb jij er last van?

Vliegschaamte

Eerlijk gezegd had ik tot voor kort nog nooit van “vliegschaamte” gehoord. Maar blijkbaar is het tegenwoordig een hot topic. Want vliegen – dat weten we allemaal wel – draagt niet perse bij aan een beter milieu. En met de huidige staat van de wereld wordt het milieu meer en meer belangrijk. Dus ja, dat begrijp ik.

Autorijden, veeteelt (en dan met name de ‘bekende feedlots’ zoals ze die in Amerika kennen), bijna alles wat we doen heeft een effect op het milieu. Ik vind het dus zeker ook belangrijk. Want uiteindelijk hebben we maar één aarde. En moeten we het daarmee doen.

Maar jee, vliegschaamte dus. Moet je je nu je ogen uit je hoofd schamen als je in deze tijd nog durft te vliegen? Ik hoop het niet. Ik vind het ook een onmogelijke opgave om te zeggen “ik ga nooit meer vliegen”.

Cruise

Op cruise dan? Nee dat is ook niet de oplossing, want een cruiseschip schijnt nog vele malen erger te zijn dan een vliegtuig. Dus ook dat is geen oplossing. Autorijden kan, maar dan wel liever elektrisch natuurlijk. Nu heb ik geen elektrische auto dus die vlieger (haha) gaat dan ook niet op.

En natuurlijk heb je dan de mensen die roepen; “ja maar die vliegtuigen vliegen toch al die kant op, dus of ik er nou inzit of niet maakt niet uit.’ Uhu, dat is een beetje te simplistisch gedacht. Want meer vraag naar vluchten betekent meer vliegtuigen en een drukker schema voor de luchtvaartmaatschappij. Om nog maar niet te spreken over extra luchthavens enzovoort.

Goedmaken

Ga je tegenwoordig vliegen dan kun je – al bij het boeken van je ticket – zorgen dat je het min of meer goedmaakt door een paar tientjes te doneren aan het planten van nieuwe bomen of iets vergelijkbaars wat goed is voor het milieu. En kijk, alle kleine beetjes helpen natuurlijk. Dus beter iets dan niets. Maar echt compenseren voor 100% dat doet het niet. Wie houden we voor de gek.

Duivels dilemma

En dus sta ik voor een duivels dilemma. Ik vind het milieu echt belangrijk en probeer daar op alle manier aan bij te dragen, maar ik wil óok op reis. Zeker nu, na al die maanden van lockdown… Ik popel om weer dat vliegtuig in te springen. Dat geef ik eerlijk toe. Betekent dat dat ik een slecht mens ben of me moet schamen? Dat vind ik dan weer niet. Ik denk dat het begint met bewustzijn.

En bewuste keuzes maken. Voor een zakelijke bespreking even snel heen en weer naar Londen vliegen hoeft tegenwoordig zeker niet meer. Dat heeft corona dan wel bewezen. De meeste besprekingen kun je gewoon via zoom uitvoeren. Geen vliegtuig voor nodig.

Toerisme

Aan de andere kant heb je daar dan nog het toerisme. Want hele landen en gebieden zijn afhankelijk van toeristen. Als niemand ineens meer zou vliegen, wat zou er daar dan gebeuren?

Met de trein

Dat van het toerisme is geen slap excuus om dan toch maar wel te vliegen, want ja, geloof me, als het weer kan, dan ga ik echt wel weer vliegen. Maar ik probeer het te minderen. Wat vaker de trein te nemen in plaats van het vliegtuig (waar dat kan uiteraard) en wat vaker dicht bij huis te blijven. Overigens schijnt de trein ook niet perse de beste oplossing te zijn. Dus tja… wat dan wel he.

Gelukkig heeft Europa ook genoeg prachtige plekjes. Maar elkaar afmaken in social media omdat je wel of niet ervoor kiest om te vliegen? Dat gaat me een beetje te ver. Laten we samen naar een oplossing zoeken en niet een groep ‘vliegschaamte’ aanpraten, want dat heeft nog nooit iets opgelost.

Bovendien beperkt het milieu probleem zich absoluut niet alléen tot het vliegverkeer. Er is dus nog veel meer aan te doen dan alleen maar minder vliegen. Moeten we ons dan schamen als we een stukje vlees eten? Schamen als we met de auto rijden? Schamen als we de kachel aan doen?

Dus heb ik vliegschaamte? Nee dat dan weer niet. Maar ik probeer er wel bewust mee om te gaan en niet onnodig te vliegen (maar ja, wat is onnodig) en het op andere manieren goed te maken. Maar lastig blijft het wel. Hoe ga jij ermee om? Ik hoor het graag!

Overigens kreeg ik als reactie van iemand dat het woord ‘vliegschaamte’ alleen al heel fout gekozen is. Het gaat om bewustwording en de dingen die we wel kunnen doen. Terwijl we toch blijven genieten van de landen om ons heen.

Een interessant artikel om te lezen is deze van de New York Times. Of lees al mijn brainfarts hier.